Para-ijshockey is een keiharde sport. Niet voor vrouwen? Think again!

Als para-ijshockeyer moet je tegen een stootje kunnen. Echt iets voor mannen dus. Toch is para-ijshockey een gemengde sport. Al was de 24-jarige Noorse Lena Schrøder een gevalletje one of a kind: de enige vrouw die in Pyeongchang meedeed. Tegen 135 mannen.

“Zij is echt goed, zij is op dit moment de uitzondering”, zegt de Nederlandse para-ijshockeycoach Nancy van der Linden. Wat haar betreft blijft Schrøder niet lang de enige.

Para-ijshockey wordt voor 99,3% gedomineerd wordt door mannen. 1 Vrouw in Pyeongchang – goed voor 0,7% – tegenover 135 mannen. Dat móet anders, vindt ook het Internationaal Paralympisch Comité. Daarom wordt er hard gewerkt om para-ijshockey voor vrouwen te ontwikkelen. Het doel is om in 2022 of 2026 een apart vrouwentoernooi op de Paralympische Spelen te hebben.

En Nederland loopt daarbij mee voorop.

Vorige week kwamen tien landen samen in het Tsjechische Ostrava voor de allereerste Para Ice Hockey World Cup voor vrouwen. In de Elite Division ging het tussen Canada, Verenigde Staten en Team Europe. Nancy van der Linden speelde zelf jaren in het Nederlands (valide) ijshockeyteam en is op dit moment coach van het Europese team. Dat team bestaat uit speelsters uit Noorwegen, Finland, Zweden, Tsjechië, Frankrijk, Kroatië, Groot-Brittannië en Nederland. Van der Linden: “Die landen kampten allemaal met hetzelfde probleem: te weinig speelsters om een volwaardig nationaal team samen te stellen. Zo is na een aantal trainingskampen Team Europe ontstaan.”

Lees verder onder de foto.

Training tijdens de World Cup in Ostrava (Tsjechië)

Drie tegen drie
In de Development Division kwamen naast Nederland ook Frankrijk, Groot-Brittannië (met 2 teams), Noorwegen, Australië en gecombineerde teams van Kroatië/Tsjechië en Finland/Zweden in actie. Team Nederland bestond uit goalie Irma van der Linden, Tamara van Laarhoven en Lisa Vreugde. “Natuurlijk is dat niet genoeg voor een volwaardig ijshockeyteam”, erkent Van der Linden. “Daarom werd er in de Development Division drie tegen drie gespeeld. Zo konden alle landen wel meedoen.”

Basis
De World Cup was een vervolgstap na vier jaar van internationale trainings- en ontwikkelingskampen. Doel voor de ‘ontwikkelingslanden’ was vooral om ervaring op te doen. Zo had Van Laarhoven voor het toernooi in Ostrava pas twee uurtjes op het ijs gestaan. Van der Linden en Vreugde ijshockeyen al langer. “Van een echte nationale selectie is in Nederland geen sprake. Daarvoor heb ik meer speelsters nodig”, legt Van der Linden uit. “Wie mee wilde, mocht nu mee. Dat was ook de opzet van dit toernooi: ervaring opdoen. Met wedstrijden, workshops over gezond eten, materiaal, warming-up; alles voor een goede para-ijshockeybasis.”

O ja … Benieuwd wie die enige ijshockeyende vrouw in Pyeongchang was? Check de video met Lena Schrøder!