Het coronavirus heeft een enorme impact op de sportwereld. Tot ver in de zomer zijn zo ongeveer alle grote sportevenementen afgelast of uitgesteld. Op 25 maart werden de Olympische Spelen – en daarmee dus ook de Paralympische Spelen – officieel verplaatst naar 2021. Voor het eerst in de geschiedenis zijn de Spelen níet in een even jaar.

Inmiddels zijn we een paar weken verder, gaan de sportlocaties weer langzaam open en mag er individueel weer getraind worden. Het besluit van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) en Internationaal Paralympisch Comité (IPC) om beide Spelen uit te stellen tot ‘ergens in 2021’, werd ontvangen met termen als ‘logisch’, ‘enig juiste beslissing’ en ‘verstandig’. Maar toch … Wat heeft dit voor gevolgen voor onze paralympiërs?

“Het doel is niet veranderd; alleen de datum”, zegt rolstoelbasketbalster Bo Kramer nuchter. De 21-jarige Almerese geniet van de quality time die ze ineens met haar familie doorbrengt. “Ik was al weken niet thuis geweest en dat zou de komende maanden niet anders zijn. Maar omdat ik niet in m’n eentje in quarantaine wilde op Papendal, ben ik naar mijn ouders gegaan. En dat is heerlijk. Echt een cadeautje.”

ONDERHOUD

Ook voor handbiker en triatleet Jetze Plat (28) ziet het jaar er ineens heel anders uit. “Welke wedstrijden er nog gaan komen dit jaar, is nog de vraag”, zegt hij. “Dat is helemaal afhankelijk van hoe het virus zich ontwikkelt. Voor nu is de absolute druk er qua trainen wel vanaf. Ik onderhoud mijn conditie, ben dagelijks bezig, maar ik werk niet naar een piek toe, zoals ik normaal dit jaar natuurlijk wél zou doen. Pas als we weten hoe de rest van het jaar er uitziet en wanneer de Spelen zijn, zal ik met mijn trainer een nieuw schema maken.”

PENSIOEN?

Of dat schema er voor rolstoeltennisster Marjolein Buis (32) nog komt, is maar de vraag. Zij zou in de maanden na de Paralympische Spelen een punt achter haar carrière zetten. “Het zou best kunnen dat ik mijn laatste wedstrijd al gespeeld heb”, verzucht ze. Tot en met 12 juli worden er sowieso geen internationale rolstoeltennistoernooien meer gespeeld en de Beuningse houdt er rekening mee dat die termijn opgeschoven gaat worden: “Als er de hele zomer geen toernooien zijn en de Spelen pas volgend jaar augustus/september worden gehouden, weet ik niet of ik het allemaal weer op ga pakken.”

Jetze Plat in actie (foto: Mathilde Dusol)

Bo herkent die houding wel van haar oudere teamgenoten. “Ook wij hebben speelsters die na Tokio zouden stoppen”, zegt ze. “Voor mij is het simpel: de Spelen een jaar later betekent dat ik een jaar extra heb om nog sterker en beter te worden. Dat geldt voor veel van onze meiden. Maar als je je helemaal hebt ingesteld om in september te stoppen, moet je mentaal best een knop omzetten om te zeggen: ik doe er nog een jaar bij.”

Ondertussen onderhoudt de jonge rolstoelbasketbalster haar conditie met individuele trainingen. “Dat is best wennen”, lacht ze. “Ik ben ineens buiten aan het sprinten in mijn rolstoel, in m’n eentje ballen aan het schieten op een pleintje in de buurt en krachttraining in ons huis. Ook ben ik aan het fietsen. Normaal trainen we als team, veel met de bal, maar dat gaat nu niet. Je moet een beetje creatief zijn om je lichaam toch te belasten.”

ZELF TRAINEN

Marjolein heeft haar slaapkamer omgetoverd tot krachthonk. “Omdat de toernooien nu voor langere periode zijn afgelast, is het niet erg dat ik een paar weken geen racket heb aangeraakt”, legt ze uit. “Ik heb een hometrainer aangeschaft om binnen te fietsen en heb gewichtjes, elastieken en ander materiaal om fysieke trainingen te doen. Omdat ik nog buiten mag fietsen, heb ik ook mijn handbike gerepareerd!” Ze moet er om lachen. “Maandenlang heb ik niet kunnen handbiken, omdat ‘ie kapot was. Na een paar uurtjes zelf sleutelen doet alles het weer. Ik ben gelijk een rondje gaan rijden en ik moet zeggen: ik had echt spierpijn. Ja, ik werk me nog steeds in het zweet.”

Ook Jetze traint nog dagelijks. Veel op de handbike en in de wheeler op de wegen rond zijn huis. “En mijn trainer heeft een endless pool (een zwembad met stroming, waar je eindeloos tegenin kunt zwemmen, red.) in zijn tuin, dus daar kan ik zwemmen”, zegt hij. Lachend voegt hij toe: “Het water was half maart nog wel wat koud, dus hebben we eerst een warmtepomp aangeschaft voor ik er in ben gedoken. Op die manier maken we er het beste van. Er is nu simpelweg iets veel belangrijkers aan de hand dan sport.”

SUPPORT MAGAZINE

Dit verhaal verscheen eerder in Support Magazine.