Ja, het is een variatie op een uitspraak die Engels oud-international Gary Lineker ooit deed over voetbal. Ook snowboarden is een eenvoudig spel. Bibian Mentel won vandaag haar tweede goud van deze Spelen, haar derde in totaal. Tegen alle verwachtingen in, tegen haar ziekte en alle logica in.

De banked slalom bestaat uit drie runs. Met nog één afdaling te gaan stond Lisa Bunschoten aan kop van het klassement. De troonsafstand van Mentel was nabij. Mooier kon bijna niet: in haar laatste wedstrijd verslagen worden, de kroon overdragen aan haar veel jongere landgenote. Het sprookje en ‘ze leefden nog lang en gelukkig’ zou compleet zijn.

Totdat Mentel eigenhandig het sprookje uit blies en het klassement op z’n kop zette. Zo is de sport nou eenmaal. Zelf was ze bijna 4 seconden sneller dan haar beste tijd, Bunschoten maakte een foutje en moest genoegen nemen met brons. Ook de verrassende Amerikaanse Brittani Coury piepte voor de troonopvolgster.

Onweer
De tranen vloeiden rijkelijk in kamp-Bunschoten. Geen goud, niet die rechtstreekse overwinning op snowboardkoningin Bibian Mentel. Ondanks dat ze met twee plakken – zilver en brons – naar huis gaat, stond Bunschotens gezicht op tien dagen onweer. Al deed de dik ingepakte wangwond – overgehouden aan de snowboardcross – haar anders zo vrolijke uitstraling natuurlijk sowieso al geen goed.

“Ik had op deze Spelen op meer gehoopt, ik ben er op dit moment nog niet heel erg blij mee”, zei ze. “Ik denk dat ik bij de snowboardcross wel heb laten zien wat ik kan, daar mag ik trots op zijn. Dit brons moet nog even landen. Ik hoop dat ik hier later ook trots op kan zijn. Maar nu in elk geval nog niet.”

Glimlach
In kamp-Mentel werd ook geknuffeld. En gehuild. Maar dan van vreugde. Bibian zelf voorop. Hoe was dat liedje van John de Bever ook alweer? Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht, dat zou je wel willen… Dat lied móet wel over Bibian gaan, met haar nooit aflatende lach. “Helemaal fantastisch dat het hier gelukt is vandaag”, glunderde ze. “Ik had hier natuurlijk mijn zinnen op gezet, maar het was ongelofelijk spannend vandaag.”

Natuurlijk had ze na twee runs haar bedenkingen: “Toen Lisa sneller was, twijfelde ik echt wel of het nog zou lukken om te winnen. Mijn coaches zeiden dat ik er gewoon vol voor moest gaan. En dat heb ik gedaan.”

Snowboardpensioen
Gelukkig voor de concurrentie doet de koningin na vandaag definitief afstand van haar troon. PyeongChang 2018 waren haar laatste Spelen, haar laatste wedstrijden. Mooier kan het niet, zei ze voor de Spelen al: “Mijn laatste wedstrijden racen op het allerhoogste niveau, mooier wordt het toch niet?” Met twee gouden plakken werd het wél nóg mooier, nu is de opmerking nog veel meer gerechtvaardigd: mooier wordt het toch niet?

Toch twijfelt Mentel. “Ik ga nog wel wat wedstrijdjes doen hoor”, zegt ze lachend.

Je kunt het je bijna niet voorstellen… 45 jaar, negen keer kanker, zware operaties, drie keer goud, afsluiten voor volle tribunes, op het allerhoogste niveau. Mooier wórdt het toch niet?!!?? Ze heeft toch níks meer te bewijzen?

Als snowboardkoningin stoppen in een sfeerloos SnowWorld, of tijdens een World Cup met drie koeien en een geit als publiek?

Dat vinden wij niet raar, alleen maar heel bijzonder.