Als zwemster won Van Opdorp – onder haar meisjesnaam Ariëns Kappers – drie keer goud op de Paralympische Spelen van Rome 1960. Spelen die toen nog als Stoke Mandeville International Games door het leven gingen. “De Spelen hadden nog niet de status zoals ze die nu hebben. Het was vooral heel leuk om zoiets als team te doen, we leefden enorm met elkaar mee”, herinnert Van Opdorp zich. “Omdat wij maar 25 meter zwommen en dus geen 50, moesten we halverwege het bad aan een touwtje hangen om te starten. Dat zou nu echt niet meer kunnen, maar toen vonden we dat prima.”
… Lees verder onder de foto …
De drie gouden medailles van Rome 1960
“Ik zwom op de vrije slag een tijd van zo’n veertig seconden. Dat stelt nu niks meer voor, als iemand dat doet, zullen ze zeggen dat het een slechte tijd is. Ik won er wel goud mee”, zegt Van Opdorp. Dat blijkt ook wel als je de tijden van toen en nu vergelijkt. De nu 79-jarige Nederlandse zwom de 25 meter vrije slag in Rome in 41.60 seconden. Het wereldrecord op de dubbele afstand staat anno 2018 op 37.87 seconden. “Eens was die tijd van mij wél iets. Het laat fantastisch zien waar de sport vandaan komt, hoe het verbeterd en gegroeid is en waar we nu staan.”
… Lees verder onder de foto …
De prijzenkast van Delphine van Opdorp en haar man Gérard, die als boogschutter en basketballer naar de Spelen ging.
1960-2020
Ik sprak Delphine van Opdorp (nu 79 jaar) als startpunt voor een boek over de paralympische historie. Het boek moet in 2020 – 60 jaar na de eerste Spelen – uitkomen. Waarom zo’n boek? Een bekende quote van de Amerikaanse schrijfster Pearl Buck luidt: “Als je vandaag wilt begrijpen, moet je op zoek gaan naar gisteren.” Of, zoals Van Opdorp het zelf zei: “Als je je geschiedenis niet kent, heb je ook geen toekomst.”
Wat voor boek het moet worden? Het precieze plan gaat op korte termijn vorm krijgen. Wat mij betreft een boek vol mooie verhalen met sporters uit alle tijden, feitjes, weetjes en verhalen over alle Spelen waar Nederland aan heeft meegedaan, goede foto’s … Een lekker ‘bladerboek’ waar je af en toe iets uit kunt lezen, of gewoon lekker een middag mee kunt gaan zitten. En natuurlijk krijgen minimaal alle medaillewinnaars – wellicht zelfs alle deelnemers tussen 1960 en 2020 – er een plekje in.
Wordt dus zeker vervolgd!
