Pararoeister Esther van der Loos (55) is na acht jaar terug uit haar roeipensioen. Ze pakt de riemen weer op omdat Corné de Koning zonder bootgenoot zit. Met als doel de Paralympische Spelen in Parijs. Over een maand roeien ze hun eerste internationale wedstrijd. 

Na de vierde plaats in Rio de Janeiro, op de Paralympische Spelen van 2016, waren er bij de geboren Assendelftse tranen. Om het op een haar na gemiste brons, maar vooral omdat Van der Loos wist dat het haar laatste race was als topsporter. “Corné en ik hadden daarvoor drie jaar fulltime getraind, we hadden een goede klik en roeien was mijn leven”, blikt ze nu terug. “Het feit dat dat leven ineens voorbij was, zorgde voor die tranen. Teleurstelling over onze vierde plaats? Nee, niet echt. We waren heel dicht bij het brons, dat klopt. Maar het was voor ons echt een topprestatie.”

Na 2016 blijft Van der Loos betrokken bij het paralympisch roeien: als teammanager, als sparringpartner en als reserve bij grote toernooien. Ze blijft zes keer per week sporten en is misschien wel fitter dan in Rio. Ze lacht: “Op weg naar de Spelen heb ik misschien wel wat te veel gedaan, wilde ik te graag, heb ik mezelf te zwaar belast.” 

Van der Loos en De Koning op de Spelen in Rio de Janeiro (foto: Mathilde Dusol)

De in Amsterdam woonachtige Van der Loos is een geboren sportfanaat. Ze deed aan atletiek, wielrennen en schaatsen; allemaal op nationaal wedstrijdniveau. Bij een schaatsongeluk in 1999 liep ze een partiële dwarslaesie op, waardoor ze nu een rolstoel gebruikt. Tijdens haar lange revalidatietraject – het is niet meteen duidelijk dat ze een dwarslaesie heeft – ontdekt ze haar nieuwe liefde: roeien. Ze is door haar handicap wat meer blessuregevoelig, maar wat ze aan kracht en fysiek mist, compenseert ze met techniek.

Comeback
Tot aan de Paralympische Spelen van 2016 is Corné de Koning (inmiddels 34 jaar) haar vaste partner. Waar Van der Loos na Rio stopt, gaat De Koning door. Met Annika van der Meer wint hij zilver op de Paralympische Spelen in Tokio en richting de komende Spelen was Chantal Haenen zijn roeipartner. Ze kwalificeren zich afgelopen zomer voor Parijs en een gezamenlijke paralympische medaille lijkt mogelijk. Tot Haenen afgelopen najaar aangeeft te twijfelen over het traject naar de Paralympische Spelen. Bondscoach Jan Klerks concludeert na een paar gesprekken dat er te weinig commitment is en zet Haenen uit de boot.

Corné de Koning en Esther van der Loos op het Lagoa Rodrigo de Freitas in Rio de Janeiro (Foto: Mathilde Dusol)

Van der Loos zegt: “Ik ben niet bij die evaluatie geweest, maar het is erg jammer dat Corné en Chantal hun traject niet kunnen afmaken. Jan kwam op een gegeven moment naar me toe met de vraag of ik weer met Corné wilde roeien. Ik was de enige die de plek in de boot in kon nemen, al was ik allang niet meer in wedstrijdvorm. Maar ik wist ook dat als ik ‘nee’ zou zeggen, dat het voor het hele team op zou houden. Daar zou ik spijt van krijgen.” Lachend zegt ze: “En dat betekent dus dat die laatste race in Rio helemaal niet mijn laatste race is geweest.”

Techniek
Afgelopen najaar zaten De Koning en Van der Loos voor het eerst weer als ‘vast koppel’ in de dubbeltwee. “De klik was er meteen”, zegt ze. “De eerste 500 meter was wennen, maar daarna was het alsof het nooit anders was geweest. Als wij samen in de boot zitten, gaat dat gewoon goed.” En dat is niet heel verrassend: bondscoach Jan Klerks kneedde de techniek van beide roeiers tot wat in zijn ogen perfectie is. Het is de manier waarop hij al decennia succesvol werkt. En zet je die roeiers dan samen in een boot, gaat dat snel goed. 

Corné zit op slag, ik volg wat hij doet. En daar ben ik blijkbaar goed in”, concludeert Van der Loos. Het is in haar ogen nog te vroeg om over hun kansen in Parijs te praten: “Ik ben nu niet wedstrijdfit, moet dat gaan opbouwen. Dat moet ik niet te snel willen doen, want ik blijf blessuregevoelig. Ik zal het van mijn techniek moeten hebben, zoals ik altijd heb gedaan.”

Dit verhaal verscheen eerder in het Noordhollands Dagblad. Als parawatcher ben ik bij diverse landelijke en regionale media betrokken als expert op parasportgebied. Heb je een tip voor een verhaal? Neem dan contact met me op!

Tekst: Robin Wubben/ParaWatcher, foto’s: Mathilde Dusol (Rio 2016