Vlak voor in Tokio 2021 vertelde zwemster Chantalle Zijderveld me dat ze na de Spelen een punt achter haar topsportcarrière ging zetten. Op 22-jarige leeftijd. Ze had in de tien jaar ervoor – zo lang zat ze al bij de nationale selectie – haar jeugd gemist, haar studententijd, de bijbehorende feestjes en wilde aan haar maatschappelijke carrière beginnen.
Ik schreef haar verhaal op in het boek Ik was nooit in Tokio. En na de Spelen in Japan stopte Chantalle dus. Tot vorige week, toen ze bekendmaakte dat ze haar comeback ging maken. Ze is terug als topsporter. Ik had het niet zó snel verwacht; iets meer dan een jaar pas na haar pensioen, maar helemaal verbazen deed het me niet. Dus die vraag – Chantalle, wat doe jij nou? Nee. Die heb ik dit keer niet gebruikt. Maar toch: waarom deze supersnelle comeback?
En ik sprak deze week ook met rolstoelbasketbalster Ilse Arts. Na Tokio 2021 stond er nog een soort van rekening open tussen ons. En dat heeft ook te maken met het boek Ik was nooit in Tokio. Aan het einde van deze podcast hoor je hoe dat zit.
Luister de hele podcast (44:14 min) hieronder, of via de bekende podcast-apps:
Ik was nooit in Tokio bestellen? Kan hier.
Parijs is nog ver. Nog 650 nachtjes slapen.
Foto’s: Ilse Schaffers