#INSPARATIE
Lees en bekijk inspirerende paralympische verhalen
“Zonder buddy kom ik niet beneden. Nou ja, niet zoals het hoort”
Stel dat ik zélf bovenaan een berg zou staan met een blinddoek voor ... Of misschien met een heel, heel, heel klein beetje zicht (maar lang niet genoeg om je te kunnen oriënteren). Zou ik dan naar beneden durven? Niet langzaam, maar met een behoorlijk tempo? No way!...
Jiske Griffioen: “Ik geniet ervan om de vechtlust in me naar boven te halen”
Op de Nederlandse kampioenschappen rolstoeltennis dook deze week een verrassende naam op. Met een wildcard doet Jiske Griffioen – voormalig nummer 1 van de wereld en officieel gestopt in 2017 – mee. En niet onverdienstelijk: ze versloeg top-10-speelsters Marjolein...
Ronald Hertog gaat voor het maximale: “Ik doe het niet voor 98 procent”
In 2012 won hij paralympisch brons als speerwerper. Vier jaar later pakte hij in Rio de Janeiro zilver bij het verspringen. En nu is Ronald Hertog (30) fulltime hardloper; de 200 meter is zijn terrein. In Dubai voltooit hij een unieke trilogie. Voor het eerst...
“De eerste keer dat ik bovenaan een berg stond, dacht ik: écht niet!”
Een bijna vlakke babypiste in Oostenrijk. En dan allerlei capriolen uithalen om maar alsjeblieft níet naar beneden te hoeven. Inmiddels kan Maaike Bennink (41) er hard om lachen en is ze de eerste Nederlandse slechtziende alpineskiester met paralympische ambities....
“Een extra tikje uitdelen aan de Britten richting Tokio zou mooi zijn”
Ik schreef zo’n twee jaar geleden: ‘Paradressuur is een sport van land tegen land en na acht proeven winnen de Britten’. Bíjna won het Nederlands dressuurteam toen EK-goud, maar op de valreep kwam Groot-Brittannië d’rop en d’rover. Vorig jaar ging het anders: toen was...
Van nul naar Tokio: het rolstoelrugbysprookje van Oranje
Ze is de enige vrouwelijke bondscoach in de verder mannelijke rolstoelrugbywereld. Loodste Nederland van nul naar de Europese top. En gaat nu voor niks minder dan kwalificatie voor Tokio 2020. “Of Tokio reëel is? Die vraag krijgen we voor elk toernooi te horen. Feit...
Boccia richting Tokio: “De vraag is niet óf we gaan, maar met hoeveel”
Een bezoekje aan de bocciaselectie was tot nu toe een feest der herkenning. Louter bekende gezichten – hoi Daniel, hoi Barend, hoi Judith, … – in een klein zaaltje in Groesbeek. Maar sinds de eerste paralympische deelname in 2016 is alles anders. Het team is verhuisd...
Sylvana van Hees ziet in haar handicap geen beperking, maar een uitdaging
Tussen alle meer of minder ervaren krachten, is er in het Nederlands team één nieuw gezicht in Rotterdam: Sylvana van Hees. De 25-jarige rolstoelbasketbalster speelt een thuiswedstrijd. Dat ze nu bij de beste twaalf speelsters van Nederland hoort, is een bizar gevoel:...
Sanne Voets: “Hoe serieuzer de sport, hoe groter elke prestatie is”
Ze won met haar paard Demantur goud in Rio de Janeiro, is viervoudig wereldkampioen, won twee keer goud op een EK en pakte eind mei haar zevende nationale titel. Toch kijkt Voets verder dan haar prijzenkast en wil ze de paradressuursport helpen groeien....
